Walenty urodził się około roku 175 w miejscowości Interamna położnej w prowincji Lacium niedaleko Rzymu. O jego najmłodszych latach praktyczni nic nie wiadomo. Wiemy jedynie, że był lekarzem, a następnie, gdy poczuł powołanie kapłańskie został po pewnym czasie był biskupem Terni w Umbrii.
Tam w czasie prześladowań chrześcijan dokonywanych za cesarza Klaudiusza II Gota, wraz ze św. Mariuszem i krewnymi, towarzyszył męczennikom w czasie ich procesów i egzekucji. Wkrótce sam został pojmany i doprowadzony do prefekta Rzymu, który przeprowadził rutynowy proces polegający na wymuszaniu odstępstwa od Chrystusa. W tym celu kazał użyć kijów. Ponieważ nie przyniosło to oczekiwanego rezultatu, kazał ściąć Walentego. Stało się to 14 lutego 269 roku.
Pochowano go w Rzymie przy via Flaminia. Brak bliższych wiadomości o nim nie przeszkodził w szybkim rozwoju jego kultu. Jego grób już w IV w. otoczony był szczególną czcią. Nad grobem papież Juliusz I wystawił bazylikę pod wezwaniem św. Walentego. Odnowił ją później papież Teodor I. Bazylika wraz z grobem św. Walentego stała się prawdziwym sanktuarium i jednym z pierwszych miejsc pielgrzymkowych. W ciągu średniowiecza kult Walentego objął całą niemal Europę.
W średniowieczu na terenie niemieckim święty był wzywany jako orędownik podczas ciężkich chorób, zwłaszcza nerwowych i epilepsji. Na Zachodzie, zwłaszcza w Anglii i Stanach Zjednoczonych, czczono św. Walentego jako patrona zakochanych. W związku z tym dzień 14 lutego stał się okazją do obdarowywania się upominkami.
W ikonografii św. Walenty przedstawiany jest jako kapłan w ornacie, z kielichem w lewej ręce, a z mieczem w prawej, także w stroju biskupa uzdrawiającego chłopca z padaczki.
W naszym kraju kult św. Walentego najszybciej upowszechnił się na terenach południowo-wschodniej Polski, gdzie obrany został patronem Przemyśla i archidiecezji przemyskiej. Do Polski wraz z kultem św. Walentego trafiły również obchody walentynkowe przeniesione przez z osadników z Bawarii i Tyrolu. W parafiach Podkarpacia, które mają za patrona św. Walentego m.in. Futomie, Wiązownicy, Wysokiej i przed ołtarzem św. Walentego w Hoczwi świętuje się w tym dniu patrona uroczystości. W Wielichowie znajduje się słynący cudami wizerunek św. Walentego, przed którym odprawiana jest dziewięciodniowa nowenna przed dniem Jego wspomnienia. W całej Polsce imię Walenty nadawane jest na chrzcie od schyłku średniowiecza. Przed relikwiami świętego modlono się w Polsce podobnie jak w Niemczech o zdrowie.
W Polsce znajdują się liczne relikwie świętego. W kościele Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Łączniku – relikwiarz z fragmentem kości św. Walentego. W Krobi, archidiecezja poznańska, znajduje się trumienka z relikwiami świętego. Relikwia świętego znajduje się również w szklanej gablocie na prawym ołtarzu kaplicy Świętych Relikwii klasztoru jasnogórskiego w Częstochowie, relikwiarz można oglądać w oktawę Wszystkich Świętych. Pozłacany relikwiarz z fragmentem kości św. Walentego można zobaczyć w Rudach Wielkich przy kaplicy cudownego obrazu Matki Boskiej Pokornej w kościele mieszczącym się w Zespole Klasztorno-Pałacowym.
Inna relikwia świętego (fragment czaszki) znajduje się w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Chełmnie. Relikwie są umieszczone w puszce w kształcie regularnego ośmioboku. Puszka jest cała ze srebra, wysoka na jedną stopę, waży około trzy funty. U góry ma okrągłą pokrywę w kształcie kopuły, w której spoczywa relikwia i może być przez szkło widziana i całowana. Objętość ma ta relikwia około dwa palce”. Relikwia od dawna słynęła z cudów. Około 1630 roku Jadwiga z Czarnków Działyńska wraz z córką z wdzięczności za pomoc w uzdrowieniu za przyczyną św. Walentego kazała wykonać relikwiarz. Umieszczono również na nim napis: „Bogu w Trójcy Św. Jedynemu/ Św. Walentemu/ Męczennikowi/ Jadwiga z Czarnków Działyńska/ starościna bratyańska jasieniecka/ Za doznaną pomoc w chorobie/ Córki i swojej za przyczyną/ Św. Walentego Męczennika Chrystusowego / Ku czci tego Świętego/ Ten upominek ofiarują / D. 22 maja roku 1630”. Relikwiarz został wykonany w Toruniu przez Wilhelma de Lassensy.
Relikwie świętego znajdują się również w Lublinie w dwóch kościołach: Nawrócenia świętego Pawła i św. Mikołaja, a także w sanktuarium św. Walentego w Bieruniu, w kościele św. Katarzyny w Grodzisku, w kościele św. Walentego w Kłocku, w kościele św. Michała Archanioła w Urazie na Dolnym Śląsku oraz w kościele pw. Matki Bożej Różańcowej w Sławatyczach, w bocznym ołtarzu. Umieszczony jest w nim także obraz świętego uzdrawiającego dziecko, datowany na początek XVIII w. i przywieziony do miejscowości z Włoch przez członków rodu Radziwiłłów. Do relikwii przybywają wierni z prośbą o pomoc i uzdrowienie. 14 lutego jest w Sławatyczach dniem odpustu parafialnego.
Krokusy w Tatrach. W tym roku bardzo szybko
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?